Posts Tagged ‘permaculture’
Permakultura Seppa Holzera
Permakultura Seppa Holzera w języku polskim! Gorąco polecamy pierwszą wydaną w Polsce książkę dotyczącą ściśle permakultury Austriaka Seppa Holzera pt: „Permakultura. Praktyczne zastosowanie w ogrodnictwie, sadownictwie i rolnictwie.” Autor to żywa legenda permakultury.
Sepp Holzer uprawia z powodzeniem swoje ogrody w Alpach na wysokości ponad 1000 metrów nad poziomem morza. Książka jest cenna – opisuje metody i techniki zastosowane przez Seppa, które są wynikiem jego wieloletnich doświadczeń. Autor od lat zajmuje się zarówno ogrodnictwem, sadownictwem, uprawami zbóż, jak i naturalną hodowlą zwierząt na obszarze ponad 40ha. Sepp osiągnął samowystarczalność swojego gospodarstwa.
Dostrzegamy szczególną przydatność tej książki na naszym Polskim rynku. Książka ta i metody w niej polecone mogą natchnąć wielu ekologicznych ogrodników, rolników i hodowców zwierząt do zastosowania rozwiązań bliższych Naturze z korzyścią dla nas wszystkich.
Jadalne kwiaty
Jadalne kwiaty
Kwiaty swym zapachem przyciągają wiele pożytecznych owadów w ogrodzie. Potrafią pozytywnie wpływać na kwitnienie i owocowanie innych roślin (np. kwiat waleriany), czasem działają odstraszająco na szkodniki, a niekiedy przyciągają je na siebie uwalniając sąsiednie (np. nasturcja).
W każdym niemal ogrodzie cieszą nasze oczy kwiaty pełne soczystych barw, przyciągających zapachów. Nie każdy jednak zdaje sobie sprawę z tego, że wiele z tych pięknych tworów Natury można spożywać, a nawet traktować jako ziołowe lekarstwa.
Samowystarczalne rolnictwo
Permakultura Samowystarczalne rolnictwo Życie na wsi… poprzez projektowanie ekosystemów naśladujących Naturę
Co to jest permakultura?
Permakultura jest połączeniem 2 słów: permanent (stały, odnawiający się) oraz agrikultura (uprawy rolnicze). Teoria permakultury stanowi unikalne wprowadzenie do praktyki niezależnego farmerstwa, ogrodnictwa i ogólnie wiejskiego stylu życia.
Permakultura pokazuje jak obserwować dynamikę trwania naturalnych ekosystemów. Obserwacje te możemy zastosować w projektowaniu konstruktywnych sztucznych ekosystemów, które zaspokajają potrzeby ludzkich społeczności unikając degradacji naturalnego środowiska.
Płynące obłoki i iluzja nauki
Tego ranka myję nad rzeką skrzynki do pakowania cytrusów. Kiedy zrobiłem sobie przerwę na płaskiej skale, moje ręce czują chłód jesiennej wody. Czerwone liście sumaków na brzegach rzeki odcinają się mocno od czystego, niebieskiego nieba.
Jestem porażony nieoczekiwaną cudownością widoku gałęzi na tle jesiennego nieba.
W tej zwykłej scenerii zawarty jest świat wewnętrznego doświadczenia. W płynącej wodzie obecny jest upływ czasu, lewy i prawy brzeg, promienie słońca i cienie, czerwone liście i błękitne niebo: wszystko to pojawia się na stronach świętej, cichej księgi Natury. A człowiek jest tu wysmukłą, myślącą trzciną.
Kultywacja upraw przez „nie robienie”.
Przez ostatnich 30 lat praktycznie nie opuszczałem mojej farmy i miałem niewielki kontakt z ludźmi spoza mojej małej społeczności. Przez te wszystkie lata trzymałem się ściśle metody „nie działania” w swoich uprawach. Zwykłe postępowanie w rozwoju jakiejś metody polega na pytaniu: „A może spróbować tego?”, albo „Może spróbujemy tamtego?”. W ten sposób zastępuje się jedną technologię następną. Tak działa współczesna agrikultura, a jej jedynym rezultatem jest nakładanie coraz większej ilości pracy na farmera.