Permakultura

Wielu ludzi myślących o ekologii i Naturze, którzy weszli w posiadanie upragnionego skrawka ziemi często zastanawia się, co z tym fantem zrobić. Często bez przygotowania, wiedzy snują swoje wizje. Niektórzy z nich planują zupełnie opuścić tłoczne, duszne miasta i podjąć się całkiem nowych wyzwań. Wielu ma sprecyzowane wizje, marzenia swojego „miejsca na ziemi”, lecz całkiem spora grupa ludzi zastanawia się jak żyć, jak przetrwać mieszkając z dala, w jaki sposób współpracować z Naturą.

Obserwując uważnie przyrodę, można wiele się od niej nauczyć. Nie musimy postępować z ziemią tak jak inni wokół. W permakulturze odnosimy się do niej z szacunkiem i rozwagą. Staramy się ja naśladować dotykając wielu aspektów naszego życia.

Jednym z pozytywnych przejawów naszej ingerencji w zastaną przestrzeń może być stworzenie „leśnego ogrodu”. Spacerując po lesie czujemy się wspaniale. Świeże powietrze, zapachy, kojąca zieleń. Ten ekosystem od zarania dziejów istnieje sam, bez naszej pomocy, a jednak jest pełen życia.

Możemy odwzorować strukturę leśną na kawałku ziemi, którym się opiekujemy, rozmyślnie nasadzając rośliny w taki sposób by zapewnić każdej sadzonce odpowiednie warunki do wzrostu. Rośliny by się rozwijać potrzebują między innymi światła, wody, przestrzeni i tak jak ludzie – odpowiedniego towarzystwa.

W skład leśnych ogrodów wchodzą różne piętra, warstwy roślin, które będziemy nasadzać. Pierwszą warstwą są drzewa wysokopienne z wielkimi baldachami  koron rzucających najwięcej cienia. Pod nimi możemy zasadzić drzewka karłowe i krzaki np. orzechowe,  następnie krzewy owoców miękkich. Niżej warstwę ziół, warzyw wieloletnich i innych roślin rosnących w gruncie i lekko powyżej. Jest jeszcze jedna kategoria roślin, które mogą rosnąc wśród naszego leśnego ogrodu – pnącza zasadzone u podnóża roślin wysokopiennych.

Takie rozplanowanie przestrzeni ma wiele zalet zarówno dla roślin jak i dla człowieka. My możemy się cieszyć z owoców, warzyw, ziół przez cały sezon wegetacyjny nawet w przypadku niewielkiej przestrzeni leśnego ogrodu. Warstwowy układ roślin powoduje, że ilość zebranych plonów jest znacznie większa niż w przypadku monokultury. W zasadzie ogród taki nie jest narażony na klęski „nieurodzaju” lub zmasowane ataki szkodników.

Bioróżnorodność takiego ogrodu sprzyja zdrowiu roślin, kusi kolorami i zapachami, zaprasza pożyteczne owady, sprzyja zagnieżdżaniu się zwierząt pożytecznych.

Dzięki odpowiedniemu rozplanowaniu takiego ogrodu wraz ze wzrostem roślinności i wzajemnej samoistnej współpracy wszystkich elementów ekosystemu nakład naszej pracy stopniowo maleje, ograniczając się w pewnym momencie prawie tylko do zbioru.

Comments are closed.